Door de politiek, grote opdrachtgevers en media wordt telkens gezegd dat zzp-ers 2 á 3 keer zo duur zijn dan werknemers in de zorg. Dit is echter absoluut niet waar. De totale kosten van een zzp-er zijn gemiddeld gezien gelijk aan de totale kosten van een werknemer en als de overheadkosten en niet-productieve uren worden meegenomen zelfs goedkoper. 

Sinds de opheffing van het handhavingsmoratorium op 1 januari 2025 is deze vraag voor opdrachtgevers weer relevant. Sinds die datum handhaaft de belastingdienst weer op schijnzelfstandigheid.

Het gaat in deze zaak om de vraag of de samenwerking tussen partijen  kwalificeert als een arbeidsovereenkomst of een overeenkomst van opdracht. De  kantonrechter is van oordeel dat (steeds) sprake is (geweest) van een overeenkomst van opdracht.

Op 21 februari 2025 heeft de Hoge Raad in het Uber-arrest een drietal prejudiciële vragen beantwoord die van groot belang zijn voor de ondernemerskwalificatie en met name de  handhaving op schijnzelfstandigheid.

Opdrachtgevers in bijvoorbeeld de zorg, bouw, onderwijs en kinderopvang maken zich onnodig bezorgd over het inhuren van zzp-ers. In deze blog leggen we uit waarom die bezorgdheid onterecht is.